تفاوت نایلون و پلاستیک

 

صنعت پلاستیک به عنوان یکی از صنایع مهم و پر رونق جهان، از موادی مانند پلیمرها، رزین‌ها و افزودنی‌ها استفاده می کند تا فراورده های متنوعی را تولید کند.  این فراورده ها می توانند در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار گیرند، از جمله صنایع خودروسازی، الکترونیک، پزشکی، بسته بندی و بسیاری صنایع دیگر. با توجه به اهمیت وسیع این صنعت، واژه های متعددی برای نامگذاری محصولات پلاستیکی استفاده می شود، که ممکن است به نظر کمی پیچیده و گیج کننده به نظر برسند.

 

در این مقاله، به بررسی تفاوت بین نایلون و پلاستیک، خواهیم پرداخت. برای درک بهتر تفاوت میان این دو محصول، ابتدا به تعریف هر یک از آنها خواهیم پرداخت، سپس به تفاوت های آنها می پردازیم. امیدواریم این مطلب برای شما مفید واقع شود و به درک بهتری از دنیای پلاستیک کمک کند.

 

 

تعریف نایلون

 

نایلون یک نوع پلیمر است که از واحدهای تکرار شونده‌ی مونومر تشکیل شده است. مونومرهایی که در ساخت نایلون استفاده می‌شوند شامل اکسیدهexadecamethylene diamine و اسید آدیپیک می‌باشد. در حقیقت نام “نایلون” از کلمه “نایلون” به معنی پارچه درشت و بادوام آمریکاست و به دلیل مقاومت بالای آن به خراشیدگی، سایش، پاره شدن و رطوبت، به عنوان جایگزینی برای پارچه‌هایی با بافت چندتایی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

نایلون در انواع مختلفی تولید می‌شود، که هر یک دارای فرمول و ویژگی‌های مخصوص خود هستند. از این انواع می‌توان به نایلون ۶، نایلون ۶/۶، نایلون ۶/۶-۶، نایلون ۹/۶، نایلون ۱۰/۶، نایلون ۱۲/۶، نایلون ۱۱ و نایلون ۱۲ اشاره کرد. بین این انواع، نایلون ۶ و نایلون ۶/۶ به عنوان دو رایج‌ترین و پرکاربردترین انواع نایلون شناخته می‌شوند.

 

نایلون به دلیل ویژگی‌هایی مانند مقاومت بالا در برابر خوردگی، سایش، خم‌شدگی و پوکی، سختی، مقاومت در برابر اشعه‌ی خورشیدی، حرارت و شیمیایی‌های قوی، و همچنین ویژگی‌هایی مانند سبکی و شفافیت، در بسیاری از صنایع از جمله صنایع پوشاک، بسته‌بندی، الکترونیک، پزشکی و خودروسازی به عنوان مواد اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

انواع نایلون

نایلون یکی از مواد پلاستیکی پرکاربرد است که در بسیاری از صنایع به کار می‌رود. خواص بسیاری برای نایلون تعریف شده است که آن را از دیگر مواد پلاستیکی متمایز می‌کند. این خواص عبارتند از:

 

انعطاف پذیری و قابلیت ارتجاعی: نایلون به خوبی انعطاف پذیری دارد و در شرایط فشار و کشش قابلیت ارتجاعی بالایی دارد.

 

استحکام کششی زیاد: نایلون به دلیل داشتن بندهای مولکولی بلند، استحکام کششی بالایی دارد.

 

ضربه پذیری و مقاومت ترک خوردگی بالا: نایلون به دلیل ویژگی‌های ارتجاعی و الاستیسیته، مقاومت بالایی در برابر ضربه پذیری و ترک خوردگی دارد.

 

درخشندگی و شفافیت: نایلون به دلیل شفافیت و براقیت طبیعی، مناسب برای بسته بندی موادی است که باید قابل مشاهده باشند.

 

مقاومت خوب در برابر مواد شیمیایی مختلف مثل اسیدها و بازها: نایلون به دلیل مقاومت بالایی در برابر مواد شیمیایی مختلف، در بسیاری از صنایع شیمیایی و پزشکی استفاده می‌شود.

 

ضریب اصطکاک پایین: نایلون به دلیل ضریب اصطکاک پایین، در صنایعی مانند تولید روغن‌های موتور و مواد لغزشی کاربرد دارد.

 

مقاومت بالا در برابر ساییدگی: نایلون به دلیل مقاومت بالایی در برابر ساییدگی، در صنایعی مانند تولید لباس‌های استحکامی و توری‌های فیلتراسیون استفاده می‌شود.

 

محصولات نایلونی که در بازار موجود هستند، شامل انواع مختلفی از نایلون هستند که برای کاربردهای مختلف به کار می‌روند. برخی از این محصولات عبارتند از:

 

نایلون گلخانه ای: برای ساخت گلخانه‌های صنعتی و گلخانه‌های خانگی استفاده می‌شود. این نوع نایلون از جنس پلی‌اتیلن با کیفیت بالاست و قابلیت انعطاف پذیری و شفافیت بالایی دارد.

 

نایلون بسته‌بندی: برای بسته‌بندی مواد غذایی، دارویی، کشاورزی و صنعتی به کار می‌روند. این نوع نایلون از جنس پلی‌اتیلن با ضخامت‌های مختلفی تولید می‌شود و مقاومت بالا در برابر رطوبت و هوا دارد.

 

نایلون حباب‌دار: برای بسته‌بندی و حمل‌ونقل اشیاء آسیب‌پذیر مانند ظروف شیشه‌ای، لوازم الکترونیکی و غیره به کار می‌روند. این نوع نایلون از جنس پلی‌اتیلن با حباب‌های هوا پر شده درونش تولید می‌شود که باعث مقاومت بالا در برابر ضربه و شوک می‌شود.

 

نایلون فروشگاهی: برای بسته‌بندی کالاهایی مانند لباس، کفش و غیره در فروشگاه‌ها به کار می‌روند. این نوع نایلون از جنس پلی‌اتیلن با ضخامت بالا و شفافیت بالایی تولید می‌شود.

 

نایلون شیرینگ: برای بسته‌بندی مواد غذایی نظیر شیرینی، کیک و غیره استفاده می‌شود. این نوع نایلون از جنس پلی‌اتیلن با ضخامت بالا و شفافیت بالایی تولید می‌شود و دارای مقاومت بالا می باشد

 

تعریف پلاستیک چیست؟

 

پلاستیک ها از مواد مصنوعی یا نیمه مصنوعی هستند که در طیف وسیعی از کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. این ماده در دسترس بودن، تنوع بالا و هزینه کم، یک ماده حیاتی در اقتصاد مدرن به حساب می‌آید. پلاستیک ها بر پایه عناصر مختلف شیمیایی مانند کربن، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن، کلر و گوگرد ساخته می‌شود. این عناصر از منابع طبیعی مانند هوا، آب، گاز، نفت، ذغال سنگ و حتی گیاهان زنده به دست می‌آیند.

 

فرایند ساخت پلاستیک

 

برای تولید پلاستیک، دو فرایند استفاده می‌شود: پلیمریزاسیون و بسپارش. در هر دوی این فرایندها، به کاتالیزورهای ویژه‌ای نیاز است. در راکتور پلیمریزاسیون، مونومرهایی همانند اتلین و پروپیلن وجود دارند که به هم وصل شده اند و زنجیره‌ی بلند پلیمری می‌سازند. هر پلیمر ویژگی‌ها، ساختار و اندازه‌ ی خاص خودش را دارد که به انواع مختلف مونومرهای پایه‌ استفاده شده بستگی دارند.

 

استفاده از پلاستیک

 

پلاستیک در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرد، از جمله:

 

صنعت بسته‌بندی: پلاستیک برای بسته‌بندی مواد غذایی، ادویه‌جات، شامپو، لوازم آرایشی و بهداشتی و غیره استفاده می‌شود.

 

صنعت خودروسازی: پلاستیک در قطعات داخلی و خارجی خودروها مانند شیشه‌های جلو و عقب،

می‌شود. همچنین، برای ساخت قطعات جانبی و لوازم جانبی خودروها مانند روکش صندلی، سیستم‌های تهویه، سیستم‌های صوتی و غیره نیز از پلاستیک استفاده می‌شود.

 

صنایع بسته‌بندی: پلاستیک به عنوان ماده اولیه اصلی برای تولید بسته‌بندی‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسته‌بندی‌های پلاستیکی از ظرفیت ویژه‌ای برای نگهداری و حفظ کیفیت محصولات دارند.

 

صنایع الکترونیکی: در ساخت قطعات الکترونیکی مانند صفحات مدار چاپی و قطعات مختلف برای تلفن‌همراه‌ها، تلویزیون‌ها، کامپیوترها و دستگاه‌های الکترونیکی دیگر از پلاستیک استفاده می‌شود.

 

صنایع پزشکی: پلاستیک در ساخت قطعات پزشکی مانند تجهیزات پزشکی، لوازم جراحی، بسترهای بیمارستانی و بسیاری از وسایل دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

صنایع ساختمانی: پلاستیک در تولید محصولات ساختمانی مانند لوله‌های پلیمری، شیروانی، پرده‌های پلاستیکی، پنجره‌ها و درب‌های پلاستیکی و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

به طور کلی، پلاستیک به دلیل تنوع بالا و هزینه کم در بسیاری از صنایع و کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، استفاده بیش از حد از پلاستیک و عدم بازیابی صحیح آن می‌تواند به محیط زیست و سلامتی انسان‌ها آسیب بزند.

 

خواص پلاستیک

یک مثال از خواص پلاستیک را می توان در بسته بندی مواد غذایی مشاهده کرد. برای بسته بندی مواد غذایی مختلف، از پلاستیک های مختلفی مانند پلی اتیلن (PE) و پلی استایرن (PS) استفاده می شود. پلی اتیلن به دلیل وزن کم، مقاومت بالا در برابر آب و رطوبت و عدم تاثیر گذاری بر روی طعم و بوی مواد غذایی، برای بسته بندی مواد غذایی مناسب است. پلی استایرن به دلیل سبکی و سختی خود، برای بسته بندی مواد غذایی سرد و گرم مناسب است و همچنین با افزایش مقاومت در برابر شوک، مناسب برای بسته بندی مواد غذایی پرخطر مانند غذاهایی که ممکن است خراب شوند به دلیل آسیب دیدن در حمل و نقل است.

 

 

بیان تفاوت پلاستیک و نایلون

پلاستیک و نایلون هر دو نوعی از مواد پلیمری هستند که به واسطه‌ی خواص فیزیکی و شیمیایی مختلف، در صنایع مختلفی استفاده می‌شوند. پلاستیک به طور کلی به هر نوع ماده پلیمری گفته می‌شود، در حالی که نایلون به ماده‌ای خاص از پلاستیک اشاره دارد که از پلیامید تولید شده است. به بیان دیگر، نایلون یکی از فراورده‌ها و مشتقات پلاستیکی است.

 

پلاستیک‌ها اغلب از هیدروکربن‌هایی مانند کربن، هیدروژن، نیتروژن، اکسیژن و گاهی اوقات از عناصر دیگری مانند کلر، فلوئور، سیلیکون و فسفر تشکیل شده‌اند. برای ساخت پلاستیک‌ها، پلیمرها به عنوان یک ماده پایه و افزودنی‌های دیگری مانند رنگ‌ها، افزودنی‌های مقاومت در برابر حرارت و سایر مواد شیمیایی به کار می‌روند.

 

نایلون در واقع یک نوع پلاستیک است که در سال 1935 توسط یک شرکت شیمیایی به نام دوپونت اختراع شد. نایلون از پلیامیدها ساخته می‌شود و از یک زنجیره طولانی و تکراری از واحدهای مشابه ساخته شده است. این نوع پلاستیک به دلیل خواص متفاوتی مانند سختی، مقاومت در برابر خوردگی و سایر خصوصیات مکانیکی و فیزیکی آن، در صنایع مختلفی مانند صنایع پوشاک، بسته‌بندی، صنایع خودروسازی و صنایع الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین، نایلون یک نوع پلاستیک است که از پلیامیدها ساخته شده و از خواصی مانند مقاومت بالا در برابر سایش، ضربه، خمش و کشش، کاهش انعطاف‌پذیری در دماهای پایین، مقاومت به شکستگی و شکستن، نفوذپذیری پایین در برابر گازها و بخارات، مقاومت شیمیایی در برابر بسیاری از مواد شیمیایی، مقاومت بالا در برابر حرارت و نور، وزن سبک، ظاهر شفاف و قابلیت پردازش و تولید به شکل‌های مختلف برای

 مصارف مختلف برخوردار است.

 

از آنجا که نایلون مقاومت بالایی در برابر سایش و کشش دارد، در صنایع پوشاک به عنوان جزء بسیار مهمی در تولید لباس‌های مقاوم، انعطاف‌پذیر و محکم مانند پارچه‌های کتانی و کرپ استفاده می‌شود. همچنین، به دلیل مقاومت بالا در برابر حرارت و مواد شیمیایی، در صنایع بسته‌بندی برای تولید کیسه‌هایی برای بسته‌بندی مواد غذایی و دارویی استفاده می‌شود.

 

در صنایع خودروسازی، نایلون به عنوان جزء مهمی از قطعات مختلفی مانند لوله‌ها، تسمه‌های انتقال قدرت و قطعات دیگر استفاده می‌شود به دلیل مقاومت بالایش در برابر سایش و کشش.

 

در صنایع الکترونیکی، نایلون به عنوان جزء مهمی از قطعات مانند کیس‌های لپ‌تاپ، قطعات داخلی کامپیوتر، سیم و کابل‌ها و قطعات دیگر استفاده می‌شود به دلیل مقاومت بالایش در برابر حرارت و شوک الکتریکی می باشد.